жалпақтау
Смотреть что такое "жалпақтау" в других словарях:
жалпақай — (Монғ.) жалпақтау. Құлынембестің басы ж а л п а қ а й жұмыр келеді (Монғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
құр — зат. Киіз үйдің керегелері мен уықтарын және үзіктің ішкі жағын т.б. байлайтын ені 2 3 елідей, тоқып немесе есіп жасалған жалпақтау бау. зат. Таулы және орманды жерлерде жүріп, тіршілік ететін тауық тұқымдас жабайы құс. од. Жылқыны ұстарда… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
мәтей — зат. Бойы аласа, ені жалпақтау келген бөшке, тенек. Қысқа, бірақ жалпақ, кең күбіні – тенек, кей жерде м ә т е й деп атайды (Ана тілі, 02.10.2008, 4) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
тенек — зат. жерг. Су құюға арналған кең, әрі жалпақтау темір ыдыс; бак. Қысқа, бірақ жалпақ, кең күбіні т е н е к, кей жерде мәтей деп атайды (Ана тілі, 02.10.2008, 4) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
найза — (көне.) жебелері болаттан, алмас темірден жасалатын, көбіне екі қырлы болып келетін жалпақтау, жапырақ тәріздес қол қаруы. Жебесінің қырлануына қарай найзаның сегіз қырлы, төрт қырлы деген түрлері болған. Жебелердің болаттан не темірден жасалуына … Казахский толковый терминологический словарь по военному делу
алақан — зат. Беті қол сүртетін орамалдың екі жақ ұшына таяу жері. зат. Қамшының сабына орнатылған өрменің түбін бекіткен жердегі жалпақтау келген қайыс. зат. Саусақ пен білезік аралығындағы қолдың ішкі жағы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
бұйда — пышақ Жүзі жалпақтау, жетелі ұзын пышақ, қару; «сарымойнақ» деп те аталады. зат. Түйе не өгіздің мұрындығына тағылған ұзындығы 2 3 құлаштай бас жіп; бау … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жасымық — зат. бот. Бұршақтың майдарақ, жалпақтау келген бір түрі … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
құранды ер — Әр түрлі мықты ағаштардан құрап жасалған, қасы қошқар тұмсық келген, отырар жері жалпақтау ердің түрі … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
ондық шам — Білтесінің кеңдігі өзгелеріне қарағанда жалпақтау болатын шынылы май шам … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
шаңғы — зат. Адам аяғына іліп қар үстінде сырғанайтын, шана табаны сияқты жалпақтау келген, басы қайқы жұқа ағаш … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
